Verhuisbericht

Dit blog is verhuisd naar Chantal en Roger. 

Nieuwe berichten worden op de nieuwe site geplaatst. De oude berichten worden op een later tijdstip verplaatst naar de nieuwe site.

Rulantica

Eindelijk was het zover, de dag waarnaar Sofie zo enorm uitkeek. Vandaag staat een bezoek aan het waterpark Rulantica op het programma. Met meer dan 32.000 vierkante meter waterpret is het groter dan 4 voetbalvelden. Het park is onderdeel van Europa Park, en ligt ook in Rust, iets ten noorden van Freiburg. Het geheel is echt enorm groot, en het is allemaal in Scandinavische stijl. En dan niet Ikea, maar meer Vikingen en draken.

Van de 27 glijbanen, is een behoorlijk aantal geschikt voor Sofie. Af en toe moet ze zich over haar angst heenzetten, maar dan is het ook genieten (en gillen!) geblazen. De wildwaterbaan blijft favoriet...

... maar zeker ook het gebeuren buiten spreekt tot de verbeelding.

De drukte viel ons alleszins mee. Door de corona maatregelen worden sowieso maar minder mensen toegelaten, en door het mooie weer, waren ook veel gasten buiten.

Het is uiteindelijk een lange dag geworden, tien uur vanochtend waren we er en om acht uur gingen we met enige tegenzin van Sofie weer naar huis.

Rötenbacher Ameisenpfad en Grillen im Wald

Na al het gebubbel en geluier van de laatste dagen, hebben we vandaag weer de wandelschoenen aangetrokken. Bestemming is deze keer het Rötenbacher Ameisenpfad. Een Ameise is een mier, en wat dat betreft is de naamgeving van het wandelpad is heel treffend: het stikt hier van de mieren! Overal waar je kijkt, zie je een hoop mierenhopen.

Ondanks de beperkte lengte van 5 kilometer, is het toch een heel erg leuke wandeling. Vanaf de auto gaan we de kloof in, en vervolgens volgen we al kronkelende het pad langs de Rötenbach. De kloof is hier nog niet zo diep als die van de Wutach of Gauchach, maar daardoor oogt het allemaal wat vriendelijker en lichter. Ook is het pad niet zo glibberig als die van eerdere wandelingen in deze omgeving.

Op een mooi plekkie lunchen we op een bankje.

Na de boterham ravotten we nog even in het beekje, en een niet nader te noemen persoon (Sofie dus) krijgt het voor elkaar om natte voeten te halen. Dus diezelfde, niet nader te noemen persoon (Sofie dus), moet verder wandelen met natte sokken in de natte schoenen :-)

Als klap op de vuurpijl mogen we aan het einde van het pad nog op de foto met Amina, de reuzenmier.

Omdat het maar een korte wandeling was, hadden we tijd om nog wat boodschappen te doen om 's avonds in het bos te gaan grillen. We gaan weer naar Grillplatz Felsele in Titisee, hier waren we vorig jaar ook al. Er is hier een leuke speeltuin, dus is het ook voor Sofie interessant.

De eigengemaakte sate smaakte meer dan prima, zo in het bos!

Keidel - Freiburgs Therme

We gaan vandaag ontspannen en relaxen in het thermaal bad van Freiburg. We hebben online kaartjes moeten bestellen, maar geheel naar Duits gebruik moet je toch lekker met z'n allen in de rij gaan staan bij de kassa. Met sommige zaken lopen ze nog behoorlijk achter hier (andere voorbeelden: mobiel bereik is niet overal vanzelfsprekend, en bijna iedereen betaalt nog gewoon met contant geld).

Het is een behoorlijk groot complex, met mooie binnen- en buitenbaden. Het water is heerlijk warm.

We mochten binnen geen foto's maken (uiteraard), dus ik heb ze van hun eigen website geleend. Bij ons waren er wel degelijk mensen in het water. Behoorlijk veel zelfs.

Rustdag

Vandaag hebben we een beetje kalm aan gedaan. 's Morgens hebben we een stop-motion filmpje gemaakt van een legosetje. Sofie heeft het script geschreven, en geholpen met het verplaatsen van de figuurtjes. 

Het is een heel gepriegel, maar we zijn best trots op het resultaat :-)

's Middags heeft Sofie nog de skates aangedaan op het pleintje tegenover ons hotel.

's Avonds weer gegeten bij Seehof, wat is het daar toch goed toeven zeg.

Titisee

Er is vanmiddag regen voorspeld, dus vertrekken we maar een beetje op tijd naar Titisee om daar eens rond te gaan wandelen. We parkeren bij het station, van daaruit is het niet ver wandelen naar het centrum. Het is heel toeristisch, van de ene souvenirshop naar de andere. Maar er is ook een modelbaanmuseum, en die bezoeken we als eerste.

Het museum bestaat uit drie verdiepingen en de prive collectie van de eigenaar wordt ten toon gesteld. In kasten staan bijzondere (oude) treinen en ander speelgoed van Marklin. Maar er zijn ook diverse modelbanen te bewonderen, met af en toe een interactief dingetje, zoals bijvoorbeeld het aan- of uitzetten van muziek van een concert. Na ongeveer drie kwartier hadden we het wel gezien, het was best de moeite waard. Bij het museum is ook een minigolf, maar het is lunchtijd, dus besluiten we eerst op zoek te gaan naar een restaurant.

Na het middageten stappen we in het naastgelegen reuzenrad, om de Titisee een van bovenaf te bewonderen. En je raadt het al, zodra het rad ging draaien, ging het regenen, en ons karretje was helemaal open. Gelukkig was het een miezerbuitje, dus heel nat zijn we niet geworden.

Na nog wat kijken-kijken-niet-kopen hebben we de auto weer terug gereden richting Schluchsee.

Menzenschwander Geißenpfad en zwemmen

De dames hadden na de inspanning van gisteren geen zin om al te veel te doen vandaag, maar ze hebben mij na het ontbijt afgezet bij restaurant Zum Kuckuck in Menzenschwand. Dit restaurant ligt aan de voet van de naar dit dorp vernoemde watervallen, maar ik besluit om het 10 km lange Menzenschwander Geißenpfad tegen de klok in te lopen zodat ik eindig bij de watervallen. Er is vandaag 90% kans op regen voorspeld, dus ik heb naast broodjes en drinken, ook m'n volledige regenpak in de rugzak gedaan.

Het eerste deel van de trip is redelijk vlak en loopt lang diverse bronnen van beekjes, maar ook langs de Radonquelle. Het water uit deze laatste bron wordt richting het zwembad in het dorp gepompt en schijnt heilzaam te werken voor van alles en nog wat.

Na een kort stukje door het dorp, gaat het pad linksaf straf omhoog de berg op. Er staat een stevige koude wind, en aan de horizon hangen donkere wolken, maar de regenjas hoeft niet aan. Uit de wind was het zelfs warm, ik heb tijdens de lunch op een boomstam zelfs de vrije training van de formule 1 in Spa kunnen kijken zonder jas.

Uiteindelijk krijg ik toch een heel klein miezer buitje te verduren, maar dat duurt gelukkig maar een paar minuten. Uiteindelijk kwam ik bij de waterval uit en die was eigenlijk boven verwachting mooi! Via een bruggetje loop je voor de bovenste waterval langs naar de overkant van de mini-kloof. Daar kun je via een trap en een ander bruggetje weer naar de parkeerplaats bij restaurant Zum Kuckuck lopen (nog geen 100 meter).

Op het bankje bij de parkeerplaats heb ik op taxi Chantal gewacht. Na een vlug bezoek aan de waterval samen met de dames, zijn we met z'n allen bij het Radon Revital Bad gaan zwemmen. Ze hebben een heerlijk warm binnen- en buitenbad.

's Avonds hebben we heerlijke pizza en pasta gehaald bij pizzeria La Piazza en thuis opgegeten.

Gauchachschlucht

Vandaag was het weer tijd voor een wandeling. We parkeren de auto op de wanderparkplatz bij Mundelfingen. Hier vertrekt de vijf kilometer lange wandeling door de Gauchachschlucht. Het eerste deel gaat door weiland...

... maar al snel dalen we in rap tempo de kloof in. Het is af en toe behoorlijk glibberen en glijden over de modderige stenen.

Zodra we beneden aankomen lopen we over het pad dat langs de Gauchach kronkelt.
 

Op een mooi plekje bij een watervalletje eten we onze lunch, waarna Sofie nog even mocht ravotten bij het water.

Hierna gingen we weer op pad, want we moesten nog een behoorlijk stuk lopen. Onderweg kwamen we nog meer watervalletjes tegen.

Bij de Burgmühle hebben we wat uitgerust en gedronken (bij gebrek aan normale, maar de bio-cola gekozen, zeker geen aanrader!), om vervolgens de laatste anderhalve kilometer bergop de kloof uit te lopen om weer bij de voiture aan te komen.

Moe maar voldaan hebben we 's avonds heerlijk gegeten bij de Tannenmühle in Grafenhausen. Beroemd in de wijde omtrek vanwege de zelfgekweekte forellen, maar wij kiezen voor ouderwets cordon blue en rumpsteak. Heerlijk!

Freiburg

We komen nu al een aantal jaren in Schluchsee, maar zijn nog nooit in Freiburg geweest. Vanaf de snelweg rijden we er wel altijd door, maar nu hebben we de auto eens geparkeerd in het oude centrum en zijn wat rond gaan waggelen door de stad. Het blijkt een bruisende, levendige stad te zijn met veel volk op de been (en fiets). Via grote en kleine winkelstraatjes komen we rond lunchtijd aan bij de Freiburger Münster, een imposante kerk waar we op een van de omliggende terrasjes het middageten verorberen.

Voor de middag hadden we kaartjes gereserveerd bij het Strand Bad in Freiburg, een enorm complex met drie zwembaden, volleybalvelden, trampolines en speeltuin. En een heerlijke ligweide waar we een paar uurtjes rondgehangen hebben. Het water was aan de frisse kant, maar dat maakte Sofie wederom niet zo veel uit.

Baumkronenweg in Waldkirch

Via fantastische slingerweggetjes zijn we in anderhalf uur helemaal binnendoor naar Waldkirch gereden. Vanaf de parkeerplaats is het een beste wandeling naar het boomtoppenpad, dus besluiten we maar in het park te lunchen.

Zoals gezegd, het was een behoorlijk stuk lopen, en de laatste kilometer gaat het zelfs zeer steil de berg op. Bezweet komen we aan bij de kassa. Vlak na de ingang gaan we rechtsaf het 200 meter lange Abenteuerpfad op. Via hangbruggen en klimnetten manoeuvreren we van boom tot boom. Voor de kleineren onder ons was het best spannend, zo hoog boven de grond.

Aan het einde van de touwbruggen gaan we het boomtoppenpad op. Het uitzicht over de stad is erg mooi.

Nadat Sofie nog over het blotevoetenpadje gelopen heeft, zijn de dames via de langste kokerglijbaan van Europa naar beneden geraced (hij ging mega snel), zijn we weer naar Schluchsee teruggereden. 's Avonds hebben we tapas gegeten voor de buis en naar Peter Pan gekeken.